بررسی ارتباط حمایت اجتماعی، سر سختی روانشناختی با درد مزمن پرستاران

زمینه و هدف: درد مزمن، نوعی درد است که از شدت کمی برخوردار است و مدت زمان آن بیش از یک ماه می باشد و ممکن است به طور متناوب در طول ماه هایی از سال تداوم داشته باشد. با توجه به نقش حفاظتی و نقش حمایتی پرستاران در ارائه مراقبت های بهداشتی و درمانی این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی و سرسختی روان شناختی با درد مزمن در پرستاران بیمارستان های شهر بوشهر انجام شده است. روش بررسی: پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. نمونة مورد مطالعه، 125 پرستارمبتلا به درد مزمن که در بیمارستان های شهرستان بوشهر مشغول به کار بودند. به منظور بررسی متغیر ها از مقیاس های حمایت اجتماعی فلمینگ، پرسشنامه کوباسا و پرسشنامه درد ویلیام استفاده شد که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. یافته ها: رابطة بعد جسمی- حسی درد مزمن و بعد تعهد و کنترل در سطح01/0 و بعد نظر و عقیده در مورد حمایت اجتماعی و بعد چالش سرسختی در سطح 05/0، منفی و معنادار است. بین سرسختی روانشناختی و درد مزمن رابطة منفی و معناداری وجود داشت. رابطه حمایت اجتماعی و درد مزمن معنادار بود. نتیجه گیری:حمایت اجتماعی ادراک شدة سازمانی می­تواند باعث کاهش میزان تنش شغلی پرستاران شده و در نتیجه رضایت­ مندی شغلی آنان را بیفزاید. واژگان کلیدی:هوش هیجانی، حمایت اجتماعی، سرسختی روان شناختی درد مزمن، پرستاران.